Ustalenie kryteriów dokładnościowych wyznaczania położenia punktów poziomej osnowy pomiarowej przy wykorzystaniu tachymetrów elektronicznych
Loading...
Ustalenie_kryteriow_dokladnosciowych_wyznaczania_polozenia_punktow_poziomej_osnowy_pomiarowej_przy_wykorzystaniu_tachymetrow_elektronicznych.pdf (404.55 KB)
Authors
Date
1999
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Wydawnictwa AGH
License
Abstract
Pozyskiwanie danych do bazy geometrycznej SIT-u, szczególnie w warstwie ewidencji gruntów, w chwili obecnej w Polsce, odbywa się głównie na podstawie analitycznego opracowania wyników bezpośrednich pomiarów geodezyjnych, prowadzonych w oparciu o punkty poziomej osnowy geodezyjnej szczegółowej, a najczęściej - pomiarowej. Położenie tych punktów może być wyznaczone z odpowiednią dokładnością, w zależności od konstrukcji geometrycznej tworzących je sieci oraz ustalonej, możliwej do osiągnięcia w praktyce, dokładności pomiaru ich elementów. W ramach prowadzonych na szeroką skalę analiz dokładnościowych sieci modelowych, zbliżonych kształtem, geometrią i konstrukcją, do spotykanych najczęściej w praktyce, tworzonych z elementów mierzonych za pomocą używanych coraz częściej w produkcji tachymetrów elektronicznych [5], [6] i [7], stwierdzono możliwość uzyskania wyznaczenia położenia punktów tych sieci z wysoką dokładnością, przewyższającą często kilkakrotnie wielkość dozwoloną w obowiązujących w tym względzie obecnie instrukcjach pomiarowych [2], [3] i [4]. Powstaje więc potrzeba określenia realnego rzędu dokładności, z jaką należy mierzyć elementy wspomnianych konstrukcji, aby zapewnić możliwość wyznaczenia położenia ich punktów z dokładnością wymaganą w produkcji dla pozyskiwania danych do bazy geometrycznej SIT-u, nie zawsze zgodnej z wymaganiami obowiązujących przepisów pomiarowych w tym zakresie w chwili obecnej. Rozwiązanie tego problemu będzie tematem niniejszej pracy.
Description
Keywords
Citation
Latoś S., Preweda E.: Ustalenie kryteriów dokładnościowych wyznaczania położenia punktów poziomej osnowy pomiarowej przy wykorzystaniu tachymetrów elektronicznych. Geodezja, T.5, z.1, AGH, Kraków, 1999