Forecasting Threats to State Security in Theory and in Practice. Toolbox for the Analyst

Aleksandrowicz, Tomasz

Forecasting Threats to State Security in Theory and in Practice. Toolbox for the Analyst

Abstract

The article is devoted to the issue of forecasting threats to state security. The starting point for the author’s considerations is the thesis on the development of forecasting methodology because of close links between scientific methods developed by theoreticians and their development in practice in institutionsresponsible for state security, primarily in secret services. The author emphasises the importance of the methodological aspects of forecasting, recalling Richard Pipes’ statement that science is the method, not the content. Pointing to the American school of intelligence analysis as an example, the author pays particular attention to the need for close links between the development of scientific methodology and forecasting as the subject of practical activity. Such a relationship is the basis for both the development of science and the strengthening of state security by improving the processes of recognising and forecasting threats, which must be based on scientific methods. This is particularly important in view of the dynamic development of information processing technology, especially in the context of the use of artificial intelligence (AI) in practice. The result of the author’s considerations is a proposal to create a specific toolbox for analysts dealing with forecasting threats to state security, the content of which must be consistently developed and improved. In the research which resulted in the presented article, systems analysis was used.

Artykuł poświęcony jest zagadnieniu prognozowania zagrożeń dla bezpieczeństwa państwa. Punktem wyjścia do rozważań autora jest teza o rozwoju metodologii prognozowania ze względu na ścisłe powiązania metod naukowych wypracowanych przez teoretyków z ich rozwojem w praktyce w instytucjach odpowiedzialnych za bezpieczeństwo państwa, przede wszystkim w służbach specjalnych. Autor podkreśla znaczenie metodologicznych aspektów prognozowania, przywołując stwierdzenie Richarda Pipesa, że nauka jest metodą, a nie treścią. Wskazując jako przykład na amerykańską szkołę analizy wywiadowczej, autor zwraca szczególną uwagę na potrzebę ścisłego powiązania rozwoju metodologii naukowej z prognozowaniem jako przedmiotem praktycznej działalności. Taka zależność jest podstawą zarówno rozwoju nauki, jak i wzmacniania bezpieczeństwa państwa poprzez doskonalenie procesów rozpoznawania i prognozowania zagrożeń, które muszą być oparte na metodach naukowych. Jest to szczególnie istotne w obliczu dynamicznego rozwoju technologii przetwarzania informacji, zwłaszcza w kontekście wykorzystania sztucznej inteligencji (AI) w praktyce. Efektem rozważań autora jest propozycja stworzenia swoistego zestawu narzędzi dla analityków zajmujących się prognozowaniem zagrożeń dla bezpieczeństwa państwa, którego zawartość musi być konsekwentnie rozwijana i ulepszana. W badaniach, których efektem jest prezentowany artykuł, wykorzystano analizę systemową.

Der Artikel ist der Frage der Prognose von Bedrohungen der Staatssicherheit gewidmet. Den Ausgangspunkt der Überlegungen des Autors bildet die These von der Entwicklung der Prognosemethodik aufgrund des engen Zusammenhangs zwischen den von Theoretikern entwickelten wissenschaftlichen Methoden und ihrer Entwicklung in der Praxis in den für die staatliche Sicherheit zuständigen Institutionen, vor allem in den Geheimdiensten. Der Autor unterstreicht die Bedeutung der methodischen Aspekte der Prognose und zitiert Richard Pipes’ Aussage, dass Wissenschaft Methode und nicht Inhalt sei. Am Beispiel der amerikanischen Schule der nachrichtendienstlichen Analyse verweist der Autor auf die Notwendigkeit einer engen Verbindung zwischen der Entwicklung der wissenschaftlichen Methodik und der Prognose als Gegenstand der praktischen Tätigkeit. Eine solche Beziehung ist die Grundlage sowohl für die Entwicklung der Wissenschaft als auch für die Stärkung der staatlichen Sicherheit durch die Verbesserung der Prozesse der Bedrohungserkennung und -vorhersage, die auf wissenschaftlichen Methoden beruhen müssen. Dies ist besonders wichtig angesichts der dynamischen Entwicklung der Informationsverarbeitungstechnologien, insbesondere im Zusammenhang mit dem Einsatz von Künstlicher Intelligenz (KI) in der Praxis. Das Ergebnis der Überlegungen des Autors ist ein Vorschlag zur Schaffung einer Art von Hilfsmitteln für Analysten, die sich mit der Vorhersage von Bedrohungen der Staatssicherheit befassen und deren Inhalt ständig weiterentwickelt und verbessert werden muss. In den Untersuchungen, die zu der Entstehung des vorliegenden Artikels beigetragen haben, wurde die Systemanalyse eingesetzt.

В статье рассматривается вопрос о прогнозировании угроз государственной безопасности. Исходной точкой рассуждений автора является тезис о развитии методологии прогнозирования в силу тесной связи между научными теоретически разработанными методами и их применением на практике в учреждениях, отвечающих за безопасность государства, прежде всего в спецслужбах. Автор подчеркивает важность методологических аспек- тов прогнозирования, ссылаясь на высказывание Ричарда Пайпса о том, что наука — это метод, а не содержание. Приводя в качестве примера американскую школу разведывательного анализа, автор обращает особое внимание на необходимость обеспечения тесной связи между развитием научной методологии и прогнозированием как объектом конкретной практической деятельности. Такая связь является основой как для развития науки, так и для укрепления безопасности государства путем совершенствования процессов выявления и прогнозирования угроз, которые должны основываться на научных методах. Это особенно важно в связи с динамичным развитием технологий обработки информации, особенно в контексте использования искусственного интеллекта (ИИ) в практической деятельности. Результатом рассуждений автора является предложение о создании своеобразного инструментария для аналитиков, занимающихся прогнозированием угроз для безопасности государства, содержание которого должно постоянно развиваться и совершенствоваться. В исследовании, результатом которого является данная статья, был использован системный анализ.