Strategie nuklearne w okresie pozimnowojenym
Streszczenie
Czas „łagodnych rewolucji”, jakie w zdecydowanej większości
towarzyszyły końcowi zimnej wojny i demontażowi bloku
wschodniego, zdawał się kłaść kres paradygmatowi, który
postrzegał siłę (w tym siłę militarną) jako znaczący, jeśli
nie kluczowy czynnik światowej polityki. Upadek Związku
Radzieckiego sugerował, iż siła militarna nie jest już
najważniejszym warunkiem bezpieczeństwa. [...] Jednak
wydarzenia pierwszej połowy lat dziewięćdziesiątych
XX stulecia nakazały daleko idącą ostrożność w formułowaniu
optymistycznych wizji ładu światowego, w którym aspekt
siły militarnej miał zostać sprowadzony do mało znaczącego
uzupełnienia politycznych, ekonomicznych, społecznych,
kulturowych i środowiskowych elementów architektury
bezpieczeństwa. [...]
W monografii zaprezentowano strategie i doktryny
obejmujące polityczną i militarną rolę broni nuklearnej
w okresie pozimnowojennym, analizę opublikowanych
dokumentów państw o potencjale jądrowym i innych źródeł,
w tym wypowiedzi przedstawicieli elit politycznych i wojskowych,
analizę kontekstu strategicznego, potencjału ilościowego
i jakościowego arsenału jądrowego oraz tendencji
rozwojowych w tym zakresie.
Kolekcje
- Książki / Books [2915]
Z tą pozycją powiązane są następujące pliki licencyjne: