Acta Uroboroi. W kręgu epidemii

Acta Uroboroi. W kręgu epidemii

Abstract

Epidemie towarzyszą ludzkości najprawdopodobniej już od rewolucji neolitycznej. Przejście ludzkich przodków z nomadycznego trybu życia łowców-zbieraczy na osiadły tryb rolników, z uwagi na zagęszczenie ludzkich osiedli musiało doprowadzić do wystąpienia zwiększenia zachorowalności na nieznaną wcześniej skalę. Wizja epidemii, co wiemy z przekazów historycznych, literackich i innych tekstów kultury stała się jednym z najstraszniejszych i najbardziej tajemniczych wydarzeń w historii ludzkości, rozpoczynającym, definiującym i kończącym niejednokrotnie epoki, imperia czy kulturowe trendy. Z czasem, termin, który początkowo oznaczał masowe występowanie zachorowań na choroby zakaźne uległ metaforyzacji rozciągając się na określenia związane masowym występowaniem negatywnych zjawisk społecznych i cywilizacyjnych (epidemie uzależnień czy otyłości), czasem nawet niekoniecznie powiązanych z medycyną czy zdrowiem jako takim. Termin ten, jako względnie nieprecyzyjny (trudno mówić o dokładnych ilości, odsetku, czy zagęszczęniu przypadków chorobowych, od których rozpoczyna się epidemia), swobodnie przeszedł do tekstów popularno-naukowych oraz na stałe zagościł w tekstach dziennikarskich, nie tracąc jednak swojego „niebezpiecznego” wydźwięku. Kolejny tom Acta Uroboroi płynnie łączy wszystkie te aspekty odnosząc się zarówno do kontekstu historycznego (jak w tekstach Tomasza Zahorskiego i Igi Zendran Złoty wiek grypy. Krótka historia pandemii czy Aleksandra Smakosza Ocena farmakologiczna wybranych surowców i preparatów farmaceutycznych stosowanych w leczeniu dżumy według D. Alexii pedemontani De secretis libri septem (1563 r.) w opracowaniu Marcina Siennika (1568 r.), jak i do medycznego aspektu współczesności (tu m.in. teksty Dariusza Góry Występowanie cukrzycy typu I u młodych pacjentów i znaczenie w ich życiu edukacji terapeutycznej czy wieloautorski tekst Próchnica: Historia, Mechanizmy Powstawania i Obrony oraz Niefluorkowe Metody Prewencji), jak również szerszego kontekstu społeczno-zdrowotnego (np. tekst Pauli Wydziałkowskiej Epidemia jako kategoria społeczna i prywatna w wybranych relacjach z podróży polskich podróżników XVIII wieku). Wątek „epidemii” dał spójny wydźwięk tomowi łączącemu teksty medyczne, farmaceutyczne, historyczne, czy te z zakresu nauk społecznych i humanistycznych, który to wartościowy eklektyzm ma stanowić siłę i charakter zarówno Konferencji Naukowych organizowanych przez redaktorów jak również tekstów, które powstają w ramach Acta Uroboroi.