Паритетная риторика коммуникации – путь к транскультуральности

Abstract
Niniejszy artykuł jest poświęcony problemowi komunikacji w przejściowym okresie przemiany kulturalnego paradygmatu strukturalizmu funkcjonalnego na paradygmat kultury postmodernistycznej. To determinuje kształtowanie się nowego modelu socjokulturalnego. On formuje się na podstawie koegzystencji dwóch modeli socjokulturalnych: strukturalistycznej i postmodernistycznej, i ich pełnej integracji do transkulturowości modelu społeczeństwa. W artykule są przedstawione teoretyczne podstawy transkomunikacji, opisane komunikacyjne usterki na drodze do transkulturowości, również podane oddzielne rekomendacje po prawidłowej komunikacji w warunkach transkulturowego modelu. Bada-nie bazuje się na analizie faktycznego materiału fragmentów komunikacji, zebranych przez autorów artykułu w różnego rodzaju socjalnych instytucjach i w ośrodkach socjalnych usług, w szczególności transporcie pasażerskim, społecznych toaletach itd. Wyznaczone «usterki komunikacyjne», w zależności od dominującego czynnika, były podzielone na następujące rodzaje: а) temporalne; b) lokalne; c) międzyosobowe. Wskutek przeprowadzonej analizy ujawniono, że we współczesnej komunikacji wyznacza się dużo transkomunikacyjnych usterek. To powoduje wypracowania konieczności wyrabiania wyraźnych prawidłowych środków, które mogą być wykorzystane w różnego rodzaju socjalnych i mownych praktykach przez wszystkich przedstawicieli społeczeństwa. To będzie sprzyjało kształtowaniu się transkulturowej kompetencji komunikacyjnej i pozwoli przedstawicielom społeczeństwa wpisywać się do nowego modelu socjokulturalnego, a z reszty uzyskać jakości mediatora kultur, nie gubiąc przy tym osobistej kulturalnej identyczności.

This article is sanctified to the problem of communication in a transitional period of changing of cultural paradigm of structural on the paradigm of post-modern culture. It supposes a new sociocultural model that is formed on the basis of coordination of two sociocultural models: structural and poststructural, up to their complete integration in the transcultural model of forming of society. The oretical bases of transcommunication are presented in the article, communicative failures are described in the different variants of their display, and also certain recommendations offer in the conditions of transcultural model of communication. Re-search is base on analysis of actual material of the fragments of communication, collected by authors in different family social establishments and facilities of social services, in particular in a passenger transport, public establish-ments etc. The educed communicative failures, depending on a dominant criterion, were divided by next types: а) temporal; b) local; c) interpersonal. The conducted analysis shows that the great number of communicative failures registers in the modern terms of communication. It predetermines the necessity of rulemaking with the purpose of the use of them in different family social and language practices by all members of society. It will assist forming of transcultural of communicative competense and will allow to the representatives of society to blend in transitional, transcultural, model and on the whole to become the neurohumor of cultures, not losing an own cultural identity here.
Description
Keywords
Citation
Килевая, Л., Рахимова, А. (2019). Паритетная риторика коммуникации – путь к транскультуральности. Humanistica 21, 3, 165-182.
Belongs to collection